Bayramına ulaşabildin mi?

 

Ramazan ayı tamamlanır ve ‘Ramazan Bayramı’na ulaşılır. Bayram ulaşılan bir şeydir. ‘Ramazan nedir’ bilmeden bayram anlaşılabilir mi? Ya da yaşanabilir mi? Ulaşılabilir mi?

Hissedilebilir mi insan onu?

Ramazan insana bir ‘lütuftur’.

Ramazan insana bir fırsattır, fırsatların da en büyüğüdür.

Ramazan bir ‘terbiyedir’. İnsanı; en ihtiyacı olan bedensel ve ruhsal konularda terbiye eder.

Nasıl ki terbiye olmuş bir et daha tercih edilir, çünkü daha lezzetlidir. İnsan da terbiye oldukça lezzetlenir.

Yemesine, içmesine,

Sigarasına, alkolüne,

Konuşmasına, tonlamasına,

Yatmasına, kalkmasına,

Hayatındaki her türlü bağımlılığına mola verir insan.

Böylece aşırılıklarını törpüler ve terbiye eder,

Yanlışlarını azaltır ve terbiye eder kendini.

Ramazan bir ‘merhamet eğitimidir’.

Aç kaldıkça, mide acıktıkça; yumuşar yüreği insanın.

Aklına düşer karnı aç olanlar.

Anlar halden, merhameti artar her seferinde,

Cömertliği artar, merhameti arttıkça.

Ramazan ‘Birleşmeyi’ öğretir insana

Birlikte iftarlar,

Birlikte dualar,

Birlikte sahurlar yapılır. Sosyalleşmesi artar insanın.

Misafir olur misafir eder, beraber iftar daha makbul olduğundan.

Her zaman olduğundan daha ikramlı olur insan..

Her gün daha birleşen olur Ramazan ayında…

Ramazan ‘Paylaşmaktır’ paylaşmayı öğretir,

Ekmeğini, suyunu paylaşır, pidesini, sadakaları ile parasını paylaşır.

İmkanı olan imkanından verir,

Olmayan emeğinden verir.

Hayırda yarışmak ister insanlar,

Açlık hatırlatır paylaşma ruhunu.

Ramazan ‘tebessümdür’,

Acıyla terbiye olan insana,

Açlık merhametini artırırken, merhameti ona tebessüm katar.

Yüzler aç olmasına rağmen daha çok güler,

Tebessümler artar her gün.

Ramazan ‘güçlenmektir’.

Yemek yemeyi sabırla beklemek,

İçmeyi sabırla beklemektir.

Dedikodu yapmak isterken, kendini tutabilmek,

Her yere gitmemeye sabır göstermektir.

Sabrettikçe güçlenir insan.

Sabreden güçlü insandır.

Bekleyebilen sabredebilendir.

Ramazan ‘başarmayı öğrenmektir’.

Başarı süreklilik ile mümkün,

Başarı mücadele ile mümkün.

Başarı zorlukları aşmak ve iradeyi ele almakla mümkün.

Başarı sabretmekle mümkün.

Her gün bu terbiyeden geçer insan Ramazan’ da.

İnsan ve Ramazan

Birleşir terbiye edenle, terbiye edilen.

Gelir sabır ve güç, merhametle başarı.

Tebessüm yayılır yüzüne, gözüne ve bedenine

‘Şifadır’ Ramazan

Gönlüne ve bedenine,

İlişkine ve çevrene.

Böylece kavuşur insan Bayramı’na terbiye olabildiği kadar.

Kutlayacağı başarıları ile girer Bayrama.

Tebessüm eder bayramda, neşelenir o sebeple.

‘Başardım! En güzel insani meziyetleri başardım!” diye hisseder.

O yüzden sevinçtir bayram,

O yüzden kutlamadır bayram.

Tebriktir bayram.

‘Hayır dilemektir’ bayram.

İnsan Rabbine biraz daha terbiye ile el açabilecekse; ‘bayram geldi’ demektir.

Rabbine kendini sevdirme umududur, o yüzden “Hayırlı bayramlar” denir.

Peki, Ramazan’ ı olmayanın bayramla ilişkisi ne?

Neyi kutlar, neden kutlar?

Neye özenir, neden özenir?

Hiç Ramazan’ ı olmayanın; bayram derdi daha çok.

‘Bayram nedir?’ bilmediğinden.

Tatil sanır bayramları, tatile gider bayramlarda.

“Bugün Bayram” der herkes. Ama bayram kime bayram?

Bayramı bayram yapacak olan Ramazan’ dır.

Ramazan’ ı yaşayabilen ulaşır bayrama.

Sen bayrama ulaştın mı?

Hayırlı bayramlar………..