Seda o sabah gözlerini yeni bir güne açtığında kendisini bekleyen ne çok işi olduğunu hatırladı. Zaten bir gece önce de bir türlü bitiremediği için geç yatmıştı. Yorganı kafasına çekip uyumaya devam etmek istiyordu. Ancak bir türlü bitiremediği onca iş onu bekliyordu. Kolilenmeyi bekleyen bardaklar, toparlanması gereken dolaplar, artık kullanmadığı veya işine yaramadığı için ayrıştırılmayı bekleyen eşyalar, kapatılmayı bekleyen üst üste koliler. Sanki her şey üstüne üstüne geliyor gibiydi. Oysa bir haftadır evi toparlamakla uğraşıyordu ama bir arpa boyu yol alamamıştı. Ahmet’in yeni işinin konumu dolayısıyla evlendiklerinden beri oturdukları evlerinden taşınacaklardı.   Seda, evlenmeden önce ailesiyle hep aynı evde oturdukları için daha önce hiç taşınma süreci yaşamamıştı. Şimdi ilk kez kendi evinin taşınma hazırlığını yapıyordu. Eşi Ahmet o sabah evden çıkarken ‘’Canım, nakliye firması ile konuştum. Pazartesi günü için anlaştık.” Ahmet, taşınma için aradığı nakliye firmasını b...